Η πρώτη μου γνωριμία με τους Δανούς Pyramaze έγινε πριν περίπου 9 χρόνια, όταν στα φωνητικά βρισκόταν ο γνωστός σε όλους τους Έλληνες οπαδούς της heavy metal μουσικής και αγαπημένος Matt Barlow. Η συμμετοχή του τους έδωσε την ευκαιρία να ακουστούν σε ακόμα μεγαλύτερο μουσικό κοινό από όσο τους γνώριζε μέχρι τότε, δυστυχώς, όμως, για αυτούς η συνέχεια δεν υπήρξε ανάλογη, ο Matt Barlow αποχώρησε από την μπάντα και μερικά χρόνια αργότερα τους άφησε και ο κιθαρίστας Michael Kammeyer, ιδρυτικό μέλος και συνθέτης.
Όλα έδειχναν έπειτα και από την πολύχρονη αποχή τους από την δισκογραφία ότι το τέλος της μουσικής τους ύπαρξης ήταν πολύ κοντά, όμως πριν δύο χρόνια επέστρεψαν με ένα νέο δίσκο και προσθήκες στο line up της μπάντας: στην κιθάρα ο επί πολλά χρόνια παραγωγός τους Jacob Hansen και ο εξαιρετικός τραγουδιστής Terje Haroy, που μας δείχνει τις δυνατότητες και το εύρος της φωνής του.
Φέτος μας παρουσιάζουν ένα πολύ καλό και ολοκληρωμένο μουσικό αποτέλεσμα, ένα concept album που πραγματεύεται την μάχη του ανθρώπου να αντιπαρέλθει τα προβλήματα διχόνοιας, που υπάρχουν στην σημερινή κοινωνία. Ο ήχος τους ακούγεται πιο progressive, χωρίς όμως να απουσιάζουν τελείως οι power καταβολές. Τα πλήκτρα είναι ατμοσφαιρικά με όμορφες μελωδίες, οι κιθάρες μας χαρίζουν δυναμικά riffs, δεν υστερεί κανείς ούτε τα drums ούτε το μπάσο. Οι Pyramaze πλέον φαίνεται πως έχουν ωριμάσει και μεγαλώσει ως μπάντα, σίγουρα θα ικανοποιήσουν τις προσδοκίες των οπαδών τους και με την μουσική τους δείχνουν ικανοί να προσελκύσουν νέους πιστούς φίλους.
- 7,5/10
Νίκος Αρβανίτης
