Πρόκειται για την έβδομη δισκογραφική δουλειά των Γερμανών progressive metallers και την τρίτη με το ίδιο line up, έπειτα από την μακροχρόνια αποχή των εννέα ετών από τη δισκογραφία. Παρόλο που η ηχογράφηση έγινε σε διαφορετικά studios και μέσα στο διάστημα των τριών τελευταίων ετών, το τελικό αποτέλεσμα είναι ικανοποιητικό και για αυτό σίγουρα ευθύνεται η παραγωγή που έγινε στα Domination Studio. Έχοντας στο μυαλό μου τις προηγούμενες δουλειές του συγκροτήματος, το τελικό αποτέλεσμα δεν μού προξένησε καμία έκπληξη, δυσάρεστη ή ευχάριστη. Οι Poverty’s No Crime, πιστοί στην μουσική τους παράδοση, μάς προσφέρουν ατμοσφαιρικές μελωδίες, χωρίς τάσεις υπερβολής, που θα μπορούσαν να προκαλέσουν πλήξη. Οι στίχοι τους αναφέρονται σε θέματα που αφορούν γενικά την ανθρώπινη υπόσταση, ενώ το εξώφυλλο τους είναι το πιό όμορφο και κατανοητό που έχει κοσμίσει δίσκο τους. Με λίγα λόγια, πρόκειται για έναν τίμιο δίσκο, που σε κανένα του σημείο δεν με άφησε αδιάφορο, ακούγεται ευχάριστα και δεν ένοιωσα την ανάγκη να πάω στο επόμενο τραγούδι – ήδη τον έχω ακούσει αρκετές φορές και θα τον ξανακούσω. Αγαπημένες μου στιγμές τα “Fata Morgana”, “A Serious Dream” και “The Longest Day”. Είναι καλό για αυτούς, που επέστρεψαν και για τους πιστούς τους φίλους, που ακούν ξανά νέα τους τραγούδια. Για όσους δεν τους γνώριζαν, αξίζει τον κόπο να τους δώσουν μια ευκαιρία.
- 7/10
Νίκος Αρβανίτης
