Νέος δίσκος από τους Horisont και η μπάντα με έδρα το Γκέτεμποργκ της Σουηδίας δε σταματά να εξελίσσεται, να δημιουργεί καινούργια μουσική, εμπνευσμένη, η οποία μας κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον. Ναι, οι Horisont είναι από εκείνες τις μπάντες που ξεπήδησαν με το όνομα “retro rock”, “vintage rock”, “heavy rock” ή όπως αλλιώς θέλετε να τους πείτε. Η ουσία είναι, όμως, ότι έχουν το δικό τους χαρακτήρα, το δικό τους στίγμα και το δικό τους αποτύπωμα στη μουσική που αρεσκόμαστε να ακούμε.
Οι – ντροπαλοί – μουστακαλήδες, λοιπόν, με τα στενά τζιν επέστρεψαν για τα καλά με ένα δίσκο, 5ο στη σειρά (και τον πρώτο κάτω από την ομπρέλα της Century Media), ο οποίος έχει για τα καλά μπολιάσει αρκετά στοιχεία από τα 70s prog σχήματα, αλλά και από τα τέλη 70s – αρχές 80s αντίστοιχα AOR σχήματα, κυρίως ως προς τη χρήση των πλήκτρων και των μελωδικών γραμμών. Υπάρχουν αρκετές επιρροές από Rush (“Point of Return”), Foreigner (Without Warning”), Boston και Nazareth (“Boston Gold”) και γενικά ο δίσκος κινείται κάπου εκεί χρονολογικά, κάτι που τον διαφοροποιεί αρκετά από τους προηγούμενους τους δίσκους. Σε αρκετά, επίσης, τραγούδια τα solos θυμίζουν Thin Lizzy και Michael Schenker, αφού και οι δύο κιθαρίστες, Charles και David, αποδίδουν τα μέγιστα και συνθέτουν ένα αξιόπιστο κιθαριστικό δίδυμο. O Axel είναι εκπληκτικός σε ένα ακόμα δίσκο και με την χαρισματική και χαρακτηριστική του φωνή, που δεν μας εκπλήσσει καθόλου, θα μπορούσαμε να πούμε ότι αγγίζει την καλύτερη δουλειά του μέχρι και σήμερα, είναι πραγματικά απολαυστικός. Οι Magnus (μπάσο) και Pontus (τύμπανα) είιναι η ραχοκοκαλιά της μπάντας, πάντα δυναμικοί και στιβαροί στο παίξιμό τους, ανεξάρτητα από δίσκο. Ένα ενδιαφέρον στοιχείο είναι και το ότι υπάρχει ένα τραγούδι στη μητρική τους γλώσσα (“Letare”) όπως άλλωστε και σε όλα τα προηγούμενα, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε και χαλάμε τις παραδόσεις! Το εξώφυλλο δε, δια χειρός Henrik Jacobson, όπως ακριβώς και στον προηγούμενο δίσκο “Odyssey”, είναι άκρως επιτυχημένο.
Το “About Time” είναι ένας εξαιρετικός δίσκος, με πολύ όμορφες στιγμές καθ’ όλη τη διάρκειά του, που απολαμβάνεις να ακούς στο στερεοφωνικό σου. Είναι μια δουλειά από μια τίμια μπάντα, τίμια στον ήχο της, στα ακούσματά της, στις επιρροές της. Μια μπάντα που δεν είναι ακόμα μία η οποία αντιγράφει τους μεγάλους της rock μουσικής του παρελθόντος. Δεν κοπιάρει και δεν αναμασά τα ίδια και τα ίδια. Αντιθέτως, μας παρουσιάζει εμπνευσμένη μουσική, έχοντας αφομοιώσει όλα όσα έχει ακούσει ανά τα χρόνια, έχοντας μπολιαστεί με τις ιδέες και το υλικό που έχει ακούσει, ώστε να μας προσφέρει ατόφιο και αυθεντικό υλικό, απ’ευθείας από την ψυχή. Όπως φαίνεται, η μπάντα όχι μόνο δεν περνάει μία «Οδύσσεια», αλλά «είναι καιρός» να κοιτάξει μόνο μπροστά σε άλλα «κοσμικά ή μη σύμπαντα». Είμαστε έτοιμοι να τους ακολουθήσουμε;
- 8/10
Αντώνης Μαντζαβίνος
