Το απόγευμα της Κυριακής, 19ης Φεβρουαριου, ξεκίνησα για το An club, με ιδιαίτερη χαρά, καθώς το πρόγραμμα περιλάμβανε live δύο εκ των σημαντικότερων metal συγκροτημάτων της χώρας μας, ήτοι των Endomain και Memorain, και live των μεγάλων Helstar. Η επίσκεψη της παρέας του σπουδαίου James Rivera στην Ελλαδα δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητη – το αντίθετο! Κάθε συναυλία των ιστορικών Helstar είναι γεγονός σημαντικό – πόσο μάλλον ύστερα από ένα τόσο καλό album όσο το “Vampiro”. Φθάνοντας στον συναυλιακό χώρο αρκετά νωρίς, τον βρήκα άδειο, δεν άργησε όμως η στιγμή που οι πρώτοι οπαδοί άρχισαν να προσέρχονται. Οι Endomain άνοιξαν πρώτοι πυρ, λίγο μετά τις οκτώ: φοβερά δεμένοι και συμπαγείς, με σύμμαχό τους τον ήχο, οι Αθηναίοι έπαιξαν άρτια το προοδευτικό power/speed/thrash metal τους, αποδεικνύοντας ότι, όταν η δουλειά συνδυάζεται με ταλέντο και όραμα, το αποτέλεσμα είναι έξοχο. Τα τραγούδια του “Step in the Machine” ακούστηκαν απολαυστικά, στην εκκίνηση του όλου event, με τον ελάχιστο κόσμο να χειροκροτεί. Η ώρα των Μemorain είχε φθάσει, ωστόσο, το club ήταν σχεδόν άδειο – αυτό καθόλου δεν πτόησε τους Αθηναίους metallers,οι οποίοι όρμησαν στην σκηνή και απέδωσαν με μανία το μελωδικό τους groove/speed/thrash metal. Επιλέγοντας να παίξουν κάποια από τα καλύτερα τραγούδια της μακράς πορείας τους, οι Memorain μας χάρισαν πολλές στιγμές πωρωσης και μεταλλικής ηδονής: οι κιθάρες έκοβαν σαν ξυράφια, το rhythm section προκαλούσε σεισμούς και τα φωνητικά έπλεαν σε ωκεανούς οργής. Μετά το set των Memorain, είδαμε τον κόσμο να μαζεύεται. Η επίθεση των Helstar προπαρασκευαζόταν, κανείς όμως δεν μπορούσε να φανταστεί τι επρόκειτο να ακολουθήσει, ειδικά μόλις μάθαμε ότι οι Αμερικανοί είχαν πατήσει προ ολίγου επί ελληνικού εδάφους. Παρά την κούραση, οι Helstar εμφανίσθηκαν στο σανίδι, επιβλητικοί, αγέρωχοι, γεμάτοι αυτοπεποίθηση και σιγουριά. Είχαν σκοπό να μάς πάρουν μαζί τους σε ένα ταξίδι στο σκοτάδι, στο υπερφυσικό και το τρομακτικό και τα κατάφεραν με ιδιαίτερη επιτυχία. Χωρίς καμία επιφύλαξη, χωρίς δεύτερη σκέψη, αλλά με θράσος και τόλμη, το κουιντέτο εξαπέλυσε το καταιγιστικό του power metal και σάρωσε τα πάντα. Ο Rivera, ως Κόμης Δράκουλας,φορούσε μπέρτα και τα δόντια του ήταν κοφτερά και μεγάλα: ήταν ο Άρχων του Σκότους, που διψούσε για αίμα και τραγουδούσε τα μαύρα τραγούδια του, με απώτερο σκοπό να μάς δαγκώσει και να τραφεί. Η μεγάλη αυτή φυσιογνωμία του αμερικάνικου metal ήταν μπροστά μας, αλώνιζε τη σκηνή και ερμήνευε με θεατρικότητα και πρωτόγνωρο πάθος, σαν να μην υπήρχε αύριο, σαν να ήταν είκοσι χρονών πιτσιρικάς! Η χαρακτηριστική του χροιά προκαλούσε ανατριχίλα σε όλους μας, μάς μάγευε με τα δαιμονικά σχεδόν φωνητικά του, μάς είχε του χεριού του. Ο μεγάλος κοντός του US power ήταν η αιχμή του δόρατος των Helstar, οι οποίοι παρέδωσαν μαθήματα υπερδυναμικού, ταχέος heavy metal. Δεξιά του Rivera, στεκόταν συγκλονιστικός και ο Larry Barragan, ο οποίος με όπλο την κιθάρα του ήταν ο κυρίαρχος του κόσμου. Αλλά και η λοιπή μπάντα ήταν τόσο ογκώδης και στιβαρή, που το σαγόνι μας έφτασε στα πατώματα. Το κοινό, που πλέον ήταν αρκετό, αντιδρούσε θερμότατα στην υπερδύναμη των Helstar και επιδιδόταν σε συνεχές headbanging, καθώς οι Αμερικανοί θρύλοι έπαιζαν την μία κομματάρα μετά την άλλη. Το setlist τίμησε τόσο το ένδοξο παρελθόν της μπάντας όσο και το νέο album της, με κορυφαίες στιγμές τα “Baptized in Blood”, “Run with the Pack”, “To Sleep, Per Chance to Scream” και “Blood Lust”. Συνολικά μιλάμε για ένα εκπληκτικό live show, που θα μείνει για πάντα στην καρδιά μας, για μια συναυλιακή εμπειρία σπάνιας ομορφιάς. Και φυσικά, η διασκευή στο “N.I.B.” των Black Sabbath ήταν ο καλύτερος τρόπος για να ολοκληρωθεί το event. Οι Helstar μάς ρούφηξαν το αίμα και πλέον είμαστε όλοι μια λεγεώνα από βαμπίρ!
Δημήτρης Ζαχαρόπουλος
