“In Tony Iommi I trust”. Αυτό έχει πάντα στο μυαλό του ο Gaz Jennings, αποτελώντας έναν από τους καλύτερους μαθητές του μουστάκια και riff-master με τον δικό του, ιδιαίτερο τρόπο. Οι Death Penalty (μόνο τυχαίο δεν είναι το όνομά τους, φυσικά, βλέπε Witchfinder General, από όπου πηγάζουν και αρκετές επιρροές του Gaz) είναι αρκετά groov-άτοι στο πρώτο τους πόνημα, και σε κάνουν να γουστάρεις να κάνεις headbanging. Σου φέρνουν στο μυαλό τις γαμάτες στιγμές (μόνο λίγες δεν είναι) των Cathedral (και όχι μόνο), αλλά με μια φρέσκια, ανανεωτική αντίληψη και την προσωπική σφραγίδα του κραδαίνοντα το ταυράκι Gibson. Ο ομότιτλος δίσκος είναι ένα αξιοσέβαστο μείγμα μουσικών καταβολών και επιρροών, στο οποίο συνεισφέρουν μέλη των Serpent Cult, όπως η Michelle Nocon με την εξαιρετική της φωνή αλλά και τους στίχους της. Δίχως να μπαίνει σε στεγανά αναφορικά με το είδος, που αντιπροσωπεύει ο δίσκος, έχει έντονη doom/heavy rock χροιά, αλλά και στιγμές NWOBHM, όπως το “Howling at the Throne of Decadence”. Μπορεί οι Cathedral να μην υφίστανται πια (δυστυχώς), αλλά κομμάτια όπως το “Children of the Night” (leftover του “The Last Spire”) μάς τονίζουν αργόσυρτα: doom on!
- 8/10
Αντώνης Μαντζαβίνος
