O νέος χρόνος έχει μπει, βρισκόμαστε ήδη στα τέλη Ιανουαρίου και όλοι έχουν αφήσει πίσω τους το 2016. Ναι, έχουμε πλέον 2017, αλλά ο παλιός χρόνος είχε κάποιες κυκλοφορίες μουσικές, τις οποίες με τίποτε δεν μπορούμε να ξεχάσουμε! Είναι κάποια albums του 2016, τα οποία δεν λένε να μάς αφήσουν και θα συνεχίσουν να παίζουν για πολύ καιρό ακόμη στο media player μας. Εκεί, λοιπόν, που οι άλλοι έχουν αρχίσει να συντάσσουν τη λίστα με τα καλύτερα albums του 2017, εμείς στο Myth of Rock δεν μπορούμε να πάρουμε την σκέψη μας από τους ακόλουθους δίσκους του περασμένου χρόνου. Αυτά είναι τα είκοσι καλύτερα albums του 2016, κατά την άποψη των συντακτών του Myth of Rock! Με αλφαβητική σειρά!
1. ALTER BRIDGE – “The Last Hero”
Έχοντας διαμορφώσει έναν προσωπικό ήχο, οι Alter Bridge απλά αφήνουν τη φαντασία τους ελεύθερη και διαπρέπουν. Με μπόλικη έμπνευση, άρτια τεχνική και φανερό πάθος, βγάζουν ένα album περιωπής, που δεν αφήνει κάποιο περιθώριο αρνητικής αντίδρασης. Αυτή είναι και έτσι πρέπει να ακούγεται η μοντέρνα heavy μουσική!
2. AMON AMARTH – “Jomsviking”
Με κάθε νέα τους κυκλοφορία οι Amon Amarth αποδεικνύουν πόσο μεγάλη μπάντα είναι. Το “Jomsviking” είναι ένα σύνολο ύμνων του σουηδικού death metal, τόσο επικού, τόσο μελωδικού και τόσο συγκλονιστικού. Οι Amon Amarth ξέρουν να στήνουν ιδανικές συνθέσεις και καταφέρνουν να σαρώσουν τα πάντα με την πρώτη. Δεν υπάρχει δεν γουστάρω Amon Amarth, μόνο δεν είχα την τύχη και την ευλογία να ακούσω!
3. ANTHRAX – “For All Kings”
Οι Anthrax επιστρέφουν στα πρώτα τους ακούσματα, στα βιώματα και τις ρίζες τους και φιλοτεχνούν ένα classic, old-school heavy metal έργο, χωρίς ταυτόχρονα να χάνουν τον φρέσκο, μοντέρνο ήχο τους. Τα υλικά του δίσκου προέρχονται από τα heavy ‘70s και ‘80s, άρα δεν θα βρείτε εδώ τον ωμό thrash ήχο ούτε ψήγματα από την rap. Η μπάντα θυμάται τις επιρροές της αλλά ζει και στον 21ο αιώνα, όπερ συνεπάγεται έναν retro ήχο, που σε καμιά περίπτωση δεν γίνεται αναχρονιστικός ή vintage. Οι Anthrax του 2016 τα πάνε περίφημα και δείχνουν ότι μπορούν ακόμη να ηγούνται.
4. AVANTASIA – “Ghostlights”
Ακόμη ένας δίσκος υψηλής αξίας από το διάσημο all-star project του Tobias Sammet, ο οποίος δείχνει ότι παραμένει τεράστιος συνθέτης, ακούραστος και ανεξάντλητος. Διότι και στο “Ghostlights” o ακροατής δεν κουράζεται, αντίθετα συναρπάζεται από τις άρτιες συνθέσεις και την εκπληκτική, γεμάτη ζεστασιά και πάθος ερμηνεία όλων των μουσικών. Ο ορισμός του μελωδικού hard rock/heavy metal δίδεται για άλλη μία φορά από δίσκο των Avantasia. Κι άλλο, κι άλλο, Tobi!
5. DREAM THEATER – “The Astonishing”
Concept δίσκος, μεγάλος σε διάρκεια, «μεγάλος» σε φιλοδοξίες, είναι μεγάλος και σε αξία; Ναι, το “The Astonishing” των Dream Theater είναι ένα πραγματικά … μεγάλο album, ένα αριστούργημα του progressive metal! Όπως κάθε prog δίσκος, έτσι κι αυτός θέλει τα ακούσματά του, αφού του δώσεις τις ευκαιρίες του, «απλώνεται» μέσα σου και κατακτά μία καλή θέση στην καρδιά σου. Οι γνωστοί Theater είναι εδώ, έχουν πολλή έμπνευση και βγάζουν ένα κομψοτέχημα που «φωνάζει» ποιότητα, πάθος, φαντασία και συναίσθημα. Ευχαριστούμε τους θεούς του progressive metal που είναι απλά … οι εαυτοί τους!
6. EPICA – “The Holographic Principle”
Μηχανές, ολογράμματα, φανατισμένοι και νέες εφευρέσεις σε ένα σύμπαν από κοσμικούς αλγόριθμους συνθέτουν το τέλειο σκηνικό για την μέρα της κρίσης, αλλά και το πώς να ξεφύγεις απο το matrix, με την βοήθεια πάντα των Epica. Έρχεται πέρα απο τα αστέρια και προσγειώνεται στα αγαπημένα μας! To “The Holographic Principle” είναι ό,τι καλύτερο έχει βγάλει η μπαντα. Βάλτε το κράνος σας και απογειωθείτε ελεύθερα! Και αν μπείτε σε κανένα ολογραφικό παράλληλο σύμπαν και σάς πιάσουν σκλάβους οι μηχανές, μην αγχώνεστε: έχετε τους Epica να σας ξεσηκώνουν και να γίνετε οι ήρωες του εαυτού σας.
7. FATES WARNING – “Theories of Flight”
Οι Fates Warning, πιο ώριμοι από ποτέ, επιστρέφουν με έναν δίσκο, που περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν την μουσική τους. Το “Theories Of Flight” καταφέρνει να περάσει στον ακροατή το συναίσθημα που θέλει, είναι φτιαγμένο με αγάπη και μόχθο, σεβόμενο την ιστορία της μπάντας, είναι η επιβεβαίωση της καλλιτεχνικής ωριμότητάς τους. Progressive metal περιωπής!
8. FREEDOM CALL – “Master of Light”
Ακούγοντας το “Master of Light”, θα νιώσετε την καρδιά σας να αγαλλιάζει, θα νιώσετε να ανατριχιάζετε, να συγκινείστε. Πρόκειται για ένα album – εμπειρία, που προβιβάζει τους Freedom Call στην σημερινή elite του euro power ιδιώματος. Μπορεί το κουαρτέτο να μην προσφέρει κάτι καινούργιο, εν τούτοις, με τα υπάρχοντα υλικά ετοιμάζει κάτι μοναδικό. Εδώ θα βρείτε την «τευτονίλα» και την «χαρά» του είδους, σε απίστευτες ποσότητες. Αυτή είναι η μαγκιά των Freedom Call, χρησιμοποιούν ακόμη και την υπερβολή, για να φτιάξουν τραγούδια τόσο μεστά, τόσο ώριμα και ουσιαστικά. Ο Chris Bay και οι συνοδοιπόροι του μάς δίδουν ένα πανέμορφο δώρο, στήνοντας μία άνευ προηγουμένου εορτή, στην οποία όλοι μας είμαστε καλεσμένοι. Μία εορτή χαράς και μεγαλείου!
9. HANSEN AND FRIENDS– “XXX: Three Decades in Metal”
Στον δίσκο αυτό ο Kai Hansen δεν διστάζει να εκθέσει τον εαυτό του και να κάνει αυτό που λέμε «κατάθεση ψυχής» – θα ακούσετε στοιχεία της μουσικής του, που σάς είναι γνωστά όλα αυτά τα χρόνια και σάς έκαναν να τον αγαπήσετε, θα ανακαλύψετε όμως και άλλα που δεν γνωρίζατε ότι υπάρχουν, εκπλήσσοντάς σας ευχάριστα, καθώς δεν φοβάται να μάς παρουσιάσει τις δικές του μουσικές επιρροές με το δικό του μοναδικό τρόπο. Απλά ο ένας και μοναδικός, δικός μας, Kai Hansen!
10. INNERWISH – “Innerwish”
Οι Innerwish είναι και πάλι σε κέφια και, αντί μεγαλώνοντας να κουράζονται, μάλλον νιώθουν όλο και πιο έφηβοι. Παρά την μεγάλη διάρκειά του, το album κυλάει τόσο γρήγορα, που ούτε που θα το καταλάβεις, ούτε θα πατήσεις stop, αφού θα σου κρατήσει πολύ καλή συντροφιά, όσες φορές θελήσεις να το ακούσεις. Έχουν βρει, σίγουρα, τον δίαυλο επικοινωνίας με τον κόσμο, ο οποίος τούς έχει αναδείξει αλλά και τούς έχει δώσει την αγάπη του. Αυτό συμβαίνει, όταν πέντε ξεχωριστές μουσικές μονάδες κάνουν μια ομάδα, που πάντα κερδίζει, πρώτα τους φανατικούς οπαδούς, βέβαια, και μετά τους υπόλοιπους. Στο κατώφλι του 2016, καρφώνουν τον πήχη σε δυσθεώρητα ύψη!
11. KILLSWITCH ENGAGE – “Incarnate”
Οι Killswitch Engage είναι εδώ και το βροντοφωνάζουν στο “Incarnate”. Όσα αγαπήσαμε σε αυτούς, υπάρχουν εδώ, στη νιοστή δύναμη. Θυμός, επιθετικότητα, οργή, μα και χαρά, ελπίδα, φως. Το μελωδικό metalcore της μπάντας ακούγεται πολύ ευχάριστα, σε τραγούδια που περνούν, αφήνοντας πίσω τα ίχνη τους. Είναι σαν να μην έχει περάσει μία μέρα από τα ένδοξα πρώτα χρόνια των Αμερικανών, που με τον δίσκο αυτό βάζουν βόμβα και ανατινάζουν τα πάντα. Πάντα με το χαμόγελο, όμως!
12. MEGADETH – “Dystopia”
Στο “Dystopia” υπάρχει μεγάλη ποικιλία, από thrash επιθέσεις και τεχνικό, κιθαριστικό US metal μέχρι λυρικές στιγμές και πιο εμπορικά metal hits! Είναι φανερό ότι ο Mustaine βρίσκεται σε φόρμα, αλλά και ότι επηρεάζεται από το μελωδικό υπόβαθρο του Kiko Loureiro – o οποίος, παρεμπιπτόντως, κεντάει! Παίρνουμε, λοιπόν, στα χέρια μας ένα πολύ αξιόλογο album, 100% Megadeth, πλούσιο, περιεκτικό και μεστό. Δεν υπάρχουν fillers, δεν υπάρχει μέτριο τραγούδι. To κουαρτέτο λύνει και δένει, στέλνοντας τον απαιτητικό ακροατή στα ουράνια. Μιλάμε για heavy metal απόλαυση, με έναν Mustaine πραγματικά κεφάτο! Αυτό ευχόμασταν, αυτό γίνεται – επιτέλους!
13. METALLICA –“Hardwired … to Self-Destruct”
Όλη η δισκογραφία των Metallica, όλο το heavy metal περνά μέσα από τα τραγούδια του δίσκου αυτού. Τα τραγούδια είναι υψηλού επιπέδου, έχουν τόσα πολλά να πουν και να προσφέρουν και συνιστούν μία heavy metal αποθέωση: η μία riff-άρα διαδέχεται την άλλη, τα κιθαριστικά solos είναι απίστευτα, το groove είναι μοναδικό, στα πλαίσια μιας εκπληκτικής παραγωγής. Το στήσιμο των συνθέσεων και η απόδοση του κουαρτέτου μαρτυρά τα φοβερά κέφια, το μεράκι και το πάθος των Metallica εν έτει 2016. Συνολικά, αν έπρεπε σώνει και καλά να ορίσουμε το “Hardwired … to Self-Destruct”, θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελεί μία μίξη του “Black Album” με το “Load”! Ναι, είναι ακόμη πιο απολαυστικό απ’ ό,τι ακούγεται! Μιλάμε για έναν δίσκο, που δεν χορταίνεις να τον ακούς, δεν βαριέσαι να τον λιώνεις καθημερινά, δεν κουράζεσαι να τον ακούς από την αρχή μέχρι το τέλος, ξανά και ξανά! Οι Metallica, λοιπόν, έκαναν το καθήκον τους και με το παραπάνω, κυκλοφορώντας τον καλύτερο δίσκο τους μετά το “Black Album”.
14. OPETH – “Sorceress”
Η χρονομηχανή των Opeth τούς έχει μεταφέρει εδώ και χρόνια στα heavy ψυχεδελικά και προοδευτικά ‘70s. Χάλασε όμως και έτσι η παρέα του Mikael Akerfeldt δεν μπορεί να γυρίσει πίσω. Κάθε άλλο που μάς πείραξε αυτό. Διότι οι Opeth έχουν κάνει τον vintage ήχο δεύτερη φύση τους και παρουσιάζονται τόσο εμπνευσμένοι ωσάν να περνούν μία δεύτερη νεότητα.
15. THE PRETTY RECKLESS – “Who You Selling For”
Πείτε τους απλά rock, πείτε τους alternative metal, πείτε τους, όπως επιθυμείτε. Σε κάθε περίπτωση, οι The Pretty Reckless ξαφνιάζουν – ακόμη! – ευχάριστα και με το τρίτο τους album ακολουθούν μονοπάτια περίεργα. Διότι από τους Alice In Chains περνούν στο hard rockin’ blues και εμείς οι ακροατές παραμιλάμε με μία μπάντα, που έχει όραμα και «βλέπει στον ορίζοντα». Και η Taylor Momsen, συνυπογράφοντας όλες τις πολύ ενδιαφέρουσες συνθέσεις, αποδεικνύει ότι είναι μία ιδιαίτερη persona. Ένας αξιολογότατος δίσκος από μία αξιοσημείωτη μπάντα!
16. SABATON – “The Last Stand”
Φανταστείτε κάτι πολύ εμπνευσμένο, με τη σφραγίδα των Sabaton, φανταστείτε μελωδικό metal με τον heavy/power χαρακτήρα των Σουηδών και τα μπάσα φωνητικά του Joakim Brodén να δίνουν το τελικό σύνθημα για μία μάχη απολαυστική! Το “The Last Stand” σε υποχρεώνει να αφήσεις ταμπέλες, παρωπίδες, προκαταλήψεις και να επικεντρωθείς στη μουσική, που είναι τόσο όμορφη και πιασάρικη. Οι Sabaton επιτυγχάνουν απόλυτα από καλλιτεχνική άποψη και στέφονται νικητές με όπλα τους τις νότες, τα riffs και τα refrain. O θρίαμβός τους είναι μεγάλος και εμείς δεν μπορούμε παρά να τους δώσουμε συγχαρητήρια. Απίστευτο και τόσο αληθινό.
17. SPIRITUAL BEGGARS – “Sunrise to Sundown”
Το “Sunrise to Sundown” είναι ένας απολαυστικός δίσκος. Αυτή η παρέα από τα νότια της Σουηδίας, όχι μόνο δεν μάς έχει απογοητεύσει, αλλά συνεχώς μας τονώνει το ενδιαφέρον, με φρέσκο ήχο και εμπνεύσεις, πάντα πιστή στις επιρροές της. Και τα καταφέρνει με εντυπωσιακό, groove-άτο τρόπο, που μάς κάνει να γουστάρουμε τα τραγούδια της, να ανεβάζουμε την ένταση και να ροκάρουμε για τα καλά! Όχι, δεν ξεγελιόμαστε, όπως λέει το προτελευταίο κομμάτι “You’ve Been Fooled” – το αντίθετο, γουστάρουμε και μόνο με το άκουσμα νέου δίσκου Beggars. Άλλωστε, το “Southern Star” είναι εκεί, τούς προστατεύει και μάς προσφέρει υψηλής ποιότητας heavy rock, κάτι που το έχουν στο τσεπάκι τους τούτοι οι Σουηδοί.
18. TESTAMENT – “Brotherhood of the Snake”
Οι Testament δίδουν μαθήματα thrash metal για άλλη μία φορά. Δεν χρειάζονται αναλύσεις και δύσκολα λόγια εδώ, καθώς τα πράγματα είναι πολύ απλά: ο Chuck Billy και η παρέα του πράττουν αυτό που γνωρίζουν καλύτερα, thrash – άρουν ανελέητα. Πατούν τέρμα γκάζι από το πρώτο δευτερόλεπτο και η μηχανή τους, ο οδοστρωτήρας τους, για να είμαστε πιο ακριβείς, παρασύρει τα πάντα στο διάβα του. Τα φρένα έχουν χαλάσει και δεν υπάρχει εμπόδιο να σταματήσει την τρελή κούρσα. Το “Brotherhood of the Snake” είναι ένας thrash ορυμαγδός, τίποτε περισσότερο τίποτε λιγότερο. Σε όσους αρέσει.
19. WITCHCRAFT – “Nucleus”
Δεν υπάρχει μέτριος δίσκος στη φαρέτρα των Σουηδών έως σήμερα. Και όχι μόνο αυτό, αλλά μάς εξιτάρουν το ενδιαφέρον και μάς δίνουν τροφή για σκέψη σε κάθε τους κυκλοφορία: η μπάντα συνεχώς εξελίσσεται, μεταμορφώνεται αλλά και «παραμένει η ίδια» καθώς ο βασικός πυρήνας ονόματι Magnus Pelander είναι εδώ. Το “Nucleus” είναι μεν μια επιστροφή στον παλιό καλό doomy ήχο τους, αλλά ο δίσκος είναι φιλτραρισμένος με νέες επιρροές του κυρίου Pelander, αποδίδοντας εξαίσια και στα καλύτερά του το heavy rock που όλοι αγαπάμε. Είναι ένας δίσκος, για τον οποίο θα συζητάμε για πολύ καιρό ακόμα.
20. ZAKK WYLDE – “Book of Shadows: Part II”
Tο album αυτό είναι η απόδειξη του πόσο ξεχωριστός και μοναδικός μπορεί να είναι ένας καλλιτέχνης, που αφήνει το στίγμα του στη μουσική που όλοι ακούμε, χωρίς φανφάρες, χωρίς να ανακαλύπτει ξανά τον τροχό, χωρίς να κομπάζει ή να επαναλαμβάνεται. Είναι και άλλη μία απόδειξη του πόσο εξαιρετικός συνθέτης είναι ο Zakk Wylde, διαθέτοντας τα κότσια να προβάλλει την πιο λυρική και mellow πλευρά του μέσα από τα (ημι)ακουστικά και ηλεκτρικά περάσματα. Το “Book of Shadows: Part II” μάς προτρέπει να κάτσουμε αναπαυτικά στον καναπέ μας, να βάλουμε να πιούμε ένα bourbon και να απολαύσουμε 14 εξαιρετικά τραγούδια. Cheers!
CHECK ALSO:
- OMEN – “Hammer Damage”
- SIVERT HOYEM – “Lioness”
- WOLF PEOPLE – “Ruins”
- RED HOT CHILI PEPPERS – “The Getaway”
- BLACK STONE CHERRY – “Kentucky”
- SOBER ON TUXEDOS – “Welcome to the Liquor Store”
- KALEO – “A/B”
- THE ROLLING STONES – “Blue and Lonesome”
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ: BON JOVI – “This House is not for Sale”
