Το ντεμπούτο των Ιταλών σε αρπάζει από τα μούτρα και δεν σε αφήνει μέχρι να ηχήσουν και οι τελευταίες του βλάσφημες νότες. Πρόκειται για brutal death από την καρδιά της Ρώμης, από και για ανθρώπους, που τέτοιου είδους μουσικές είναι το ψωμοτύρι της καθημερινότητάς τους. Δεν έχει σχέση με τις αφελείς και ευανάγνωστες προσεγγίσεις του Glen Benton αλλά τοποθετείται περισσότερο κοντά στους αμερικάνους Disgorge και τους πιο πρόσφατους υπέροχους Defeated Sanity από την Γερμανία, δανειζόμενο τα στοιχεία της ωμότητας τους, τα οποία αναμιγνύουν με κιθάρες, που ισοπεδώνουν και δαιμονισμένα brutal φωνητικά. Δεν είναι εύκολο στην ανάγνωσή του, είναι αρκετά γρήγορο και τεχνικό, όχι όμως στο σημείο που να χάνεις την μπάλα, με συνθέσεις που δεν αποτελούν ένα ασταμάτητο και κούφιο κοπάνημα αλλά διαθέτουν φαντασία, αδυσώπητη ενέργεια και νόημα. Όσο νόημα, δηλαδή, μπορεί να διαθέτει μία βλάσφημη death metal μπάντα, που αφιερώνει τη μουσική της βαρβαρότητα και τον διαμελισμό θρησκευτικής σκέψης.
- 7/10
Χρήστος Ζαφειριάδης
