Πηγαίνοντας προς το Terra Vibe, ακούγαμε το “Sonic Brew”, μιας και είναι το αγαπημένο μας album των Black Label Society, και συζητούσαμε το πόσο πολύ περιμέναμε να δούμε τον Zakk Wylde με την μπάντα του επί σκηνής, κυρίως όσοι από μας δεν τον είχαμε απολαύσει το 2005, όταν είχε ξαναπαίξει στον ίδιο χώρο ως support act στους τεράστιους Black Sabbath. Η ανυπομονησία είχε χτυπήσει κόκκινο και δεν κρατιόμασταν κυριολεκτικά.
Λίγο η οικονομική κρίση, λίγο η απόσταση του συναυλιακού χώρου από την Αθήνα (ναι, θα θέλαμε να βλέπαμε τους Black Label Society σε κάποιο κλειστό χώρο, και ας είναι κατακαλόκαιρο, αλλά φυσικά και κατανοούμε την επιλογή του χώρου), λίγο το ότι πολλοί τους είχαν ξαναδεί, μας έκανε να σκεφτούμε ότι η προσέλευση του κόσμου δεν θα ήταν δα και σε μεγάλα επίπεδα. Όπως και αποδείχτηκε. Αυτό, όμως, δεν πτόησε στο παραμικρό το κοινό, που βρέθηκε εκεί, και πόσο μάλλον δεν πτόησε καθόλου μα καθόλου τους εξαιρετικούς Potergeist, οι οποίοι μας αρέσουν εδώ και καιρό. Γεμάτοι ενέργεια, αμεσότητα με το κοινό, οι μπαρουτοκαπνισμένοι μουσικοί απέδωσαν με περίσσιο πάθος και τσαγανό τα τραγούδια τους. Οι τύποι καραγουστάρουν αυτό που κάνουν, συμπαρασύρουν άπαντες στο heavy groove, που σε κάνει να απολαμβάνεις κάθε κίνηση στο headbanging. Προσωπικά ξεχωρίσαμε, χωρίς να αδικούμε τα υπόλοιπα «γαμάτα» τραγούδια, τα “Last Punk Standing” και “Southern Crown”, ειδικά το τελευταίο ήταν το καταλυτικό επιστέγασμα μιας «τσαμπουκαλεμένης» εμφάνισης των Potergeist, οι οποίοι έχουν λαμπρό μέλλον, αν συνεχίσουν να μας πωρώνουν έτσι.
Η ώρα είχε πάει περίπου δέκα παρά, το backdrop Sonic Brew στηνόταν εμπρός της σκηνής, όπως επιβάλλει το Black Label πρωτόκολλο, επιβλητικό και δίνοντας το τέλειο σκηνικό για την εμφάνιση των Almighty BLS. Ελάχιστα λεπτά, πριν ξεκινήσουν οι Zakk & Co, ακούγεται κάτι σαν πρελούδιο από τα μεγάφωνα, μια μίξη Led Zeppelin & Black Sabbath (ακούσαμε ταυτόχρονα ένα mashup “Whole Lotta Love” και “War Pigs”!), το οποίο ξεσήκωσε τον κόσμο, που δεν πίστευε αυτό που άκουγε, και που κατά 99,9% είναι έμπνευσης του Zakk Wylde! Τεράστια έκπληξη, που φυσικά δεν περιμέναμε, αλλά μας «τσίτωσε» ακόμα παραπάνω για αυτά που θα ακολουθούσαν.
Γύρω στις 10, το Sonic Brew πέφτει σιγά σιγά – υπό των εκκωφαντικό ήχο σειρήνας – και ο Zakk Wylde μπουκάρει με το υπερ-αγαπημένο και must σε κάθε Black Label Society live “The Beginning At Last” από τον πρώτο δίσκο τους! Το κοινό παίρνει φωτιά και αρχίζει το headbanging. Ακολουθούν κατά σειρά τα: “Funeral Bell”, “Bleed for Me”, “Heart of Darkness”, “Suicide Messiah”, “My Dying Time”, “Damn the Flood”, τα οποία αφήνουν κυριολεκτικά καμμένη γη, αφού ο Zakk παίζει μανιασμένα, πωρωμένα και έχοντας στο πλευρό του ένα τόσο συμπαγές και πανάξιο σύνολο των υπολοίπων της μπάντας. Οι John DeServio, Jeff Fabb και Dario Lorina πλαισιώνουν τον Zakk και αναδεικνύουν το, γιατί επιλέχτηκαν να είναι στο πλάϊ του, κάτι που μόνο κατά τύχη δε συνέβη. Ακολουθεί guitar solo, που η αλήθεια είναι ότι θα μπορούσε φυσικά να είναι μικρότερης διάρκειας, αλλά δε χάλασε καθόλου τους πιστούς οπαδούς, μιας και το shredding του Zakk Wylde είναι πάντα εμπνευσμένο και γεμάτο συναίσθημα. Ο ίδιος χρησιμοποίησε εκτός από τις γνωστές Gibson/Epiphone Buzzsaw κιθάρες, και τις Wylde Audio Custom, κάτι που κάνει εδώ και καιρό, λανσάροντας τη δική του σειρά από κιθάρες και εν γένει εξοπλισμό. Συνεχίζουμε με τα : “Godspeed Hellbound”, “Angel of Mercy”, “In This River”, “The Blessed Hellride” (όπου ο Zakk αλλά και ο “Father”-Dario χρησιμοποίησαν 2 double neck κιθάρες) και το “Concrete Jungle”. Άξιον λόγου το tribute που έκανε, όπως συνηθίζει ο Zakk, στον Dimebag Darrell με το “In This River”, παίζοντας πιάνο, όταν και εμφανίστηκαν δύο μικρά πανό στους ενισχυτές αριστερά και δεξιά με δύο χαρακτηριστικές φωτογραφίες του μεγάλου και αδικοχαμένου Dime. Η βραδιά είχε το φινάλε, που της άξιζε, με το μεγαλοπρεπές “Stillborn” και τη συγκίνηση να κορυφώνεται σε μια καταπληκτική βραδιά έντονων συναισθημάτων και φόρτισης.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους Potergeist που έχουν μεγάλα guts και το μέλλον τους ανήκει, στους Black Label Society για το υπερθέαμα, που μας προσέφεραν, και ένα special ευχαριστώ στον Zakk Wylde, που είναι ο εαυτός του στο πέρασμα του χρόνου. SDMF.
Αντώνης Μαντζαβίνος
